Een werkdag in coronatijd: de afdeling P&O

Ergens op een goede dag in maart 2020 begon het: de onrust, de signalen, de langzame uittocht. Bureaustoelen gepropt in een autootje, het beeldscherm, de laptop, iedereen een eigen telefoon. En daar zaten we dan…. thuis aan de eettafel, omdat manlief het kantoortje boven had ingepikt. In het weekend toch de zolder maar opruimen. Naar de kringloop een bureautje kopen dat past onder de dakkapel. Bezems uit de bezemkast, bureaustoel er in. Weer een werkplek. In de morgen kruip je vol goede moed achter je computer en aan het eind van de dag ga je een verdieping lager. De stappenteller staat op honderd. En thuis is een beetje weg, nu je niet meer na een drukke dag thuis komt.

We begonnen met zijn allen te Zoomen, binnen de Citrix, oh nee buiten de Citrix, met koptelefoon of oortjes die geen geluid gaven. Geluid uit, geluid aan, beeld onscherp, beeld te dichtbij, geen beeld, lelijk beeld en dan toch weer geluid. Ik wil iets zeggen, oh nee zij zegt al iets. Euh.. ik ga nu iets zeggen, och weer te laat, nou laat dan maar. Nou laat dan maar. Vergaderingen die eerst meer dan een uur duurden, waren ineens in een half uur afgehandeld. De dynamiek was er wel een beetje uit.

Collega’s, die je toch echt kunt missen. En ook de gang. De gang naar het koffiezetapparaat. De gang naar een collega. De gang waar je even bij elkaar kunt binnen lopen. Maar ook de gang waar de cliënten even een praatje met je maken. Iets zeggen over je mooie jurkje of over je lelijkje jurkje. Collega’s en cliënten die het werk leuk maken, die laten zien waar je het voor doet, die gewoon horen bij je leven.

Een werkdag in coronatijd 2021. Bijna een jaar verder!                                                         
Zoom is niet meer Zoom, de systemen lopen soepel. De vergaderingen worden langer, we hebben geleerd hoe je elkaar toch kan “zien”. We voeren probleemloos online sollicitatiegesprekken, geven mensen het woord en de kans. We doen de dingen die we moeten doen, ook samen. Samen proberen we de bezetting van het personeel op orde te houden. We bellen vrijwilligers, stagiaires en zij-instromers. Samen regelen we de bezetting van de testlocatie en gaan aan de slag met spatel of wattenstok. Samen vouwen we verklaringen voor avondklok of vaccinatieoproep. Samen eten we heel soms een visje van de visboer. Allemaal of afstand, allemaal volgens de regels. Meestal vanuit huis. Maar desalniettemin samen. Corona heeft ons veel geleerd. Ook dat de ander belangrijk is.